thuiskomen van nooit weggeweest zijn

DE ONBEWUSTE DOODSDRIFT

 

De onbewuste doodsdrift ofwel het onbewuste verlangen naar de dood als oplossing voor alle problemen.

Het klinkt mischien absurd, onbewust verlangen naar de dood. De doodsdrift is ook niet iets wat van de een op de andere dag plaatsvindt. Het is het langzaam maar zeker elke dag wat van je levendigheid kwijtraken. Dat merk je niet, het is een traag proces. Gelukkig. Dat geeft je de kans om voor jezelf uit te zoeken of jij inderdaad jouw levendigheid aan het bevorderen bent of juist niet, dat je voelt dat je levendigheid langzaam maar zeker wegebt. Onderzoek je overtuigingen nu je nog genoeg levenskracht door je heen laat stromen. Of je bent bezig je levendigheid te vergroten of bezig met je verlangen naar de dood te voeden. En dat doe je allemaal met dezelfde Levensenergie. Welke overtuiging(en) ben jij met je levenskracht aan het bekrachtigen en uitdrukken?

De onbewuste doodsdrift zal voor velen een nieuwe term zijn. Wat er mee bedoeld wordt, is het onbewuste verlangen of streven naar de dood als oplossing voor alle problemen.
Hoewel nog te bezien valt of het 'alle problemen' oplost, lost het in ieder geval het lichaam op. Daarna zal er een periode zijn van geen-lichaam-hebben en dan begint het spel weer van voor af aan in een nieuw lichaam.
In veel (heilige) geschriften wordt het lichaam 'de Tempel van God' genoemd. Als dat zo is, en je bent op weg om bewust contact te maken met God, is sterven de allermoeilijkste manier, zoniet de onmogelijke manier. Want je blijft terug komen via een lichaam om te leren wat hier, op deze planeet Aarde, geleerd dient te worden: BEWUST WORDEN VAN JE VERBONDENHEID MET GOD (of elke andere naam voor de Allerhoogste Intelligentie die je zelf verkiest).
Sommige mensen denken dat de periode waarin ze geen lichaam hebben, belangrijker is dan leven op Aarde in een lichaam. Deze mensen bereiden zich voor op het 'leven na de dood.' Dood, bestaat niet; er is alleen eeuwigdurend leven. Dood is de term voor niet-leven. Niets op deze planeet blijft eeuwig in dezelfde vorm, wat inhoudt dat leven constant aanwezig is in elke vorm. Ook een z.g. dood lichaam bruist van leven tot het totaal getransformeerd is tot energie.

Over de hemel: baarmoeder of staat van bewustzijn?


Vele mensen geloven, vanuit hun religie, dat ze na de dood naar de/een hemel gaan. De beschrijving van wat voor plek de hemel zou zijn, lijkt als twee druppels water op een accurate beschrijving van het verblijf in de baarmoeder; een plaats waar je niets hoeft te doen, waar alles eeuwig hetzelfde blijft, waar in alles voorzien wordt. Hoewel niemand eeuwig in de baarmoeder blijft, geldt voor de rest van de omschrijving dat het vrij nauwkeurig het verblijf in de baarmoeder weergeeft. Eeuwig nietsdoen lijkt meer op de hel dan de hemel. Laat het tot je doordringen: eeuwig...... niets....... doen.
Eeuwig niets meer hoeven doen is een zalig idee voor wie leven als eeuwige strijd ervaart. Eeuwige strijd is ook een beschrijving van de hel. Velen ervaren daardoor (door de voortdurende strijd) niet de hemel op Aarde, maar de hel op Aarde. De hemel als staat van bewust zijn, is inderdaad een staat van bewust zijn waar er geen strijd meer is in je denken, in je lichaam, in je gevoelswereld. Dan wordt er ruimte ervaren. En datgene wat zich in die ruimte voordoet, zoals gevoelens, wordt gadegeslagen zonder zich daar aan vast te klampen. Er is werkelijk onthechting, niet bedacht of 'zou moeten' maar werkelijk ont-hecht zijn. Dat is hemels; geen conflicten meer in jezelf.


Je lichaam is niet de oorzaak van strijd of de hel ervaren; het zit in je denken besloten. En de gedachten die je denkt, komen voort uit niet verwerkte gevoelens van machteloosheid uit je prilste kindertijd. De machteloosheid van niet in staat zijn om situaties waarin je terechtgekomen bent, te veranderen naar hoe je die graag wel gehad had willen hebben, maar waar je niet toe in staat was omdat je ouders/verzorgers de situatie beheersten. De meeste van ons hebben niet geleerd hoe je problemen op kunt lossen, vooral emotionele problemen, verwarring over gevoelens of dóór gevoelens.
Velen hebben nooit gezien hoe hun ouders hun problemen oplosten; voordat je naar bed ging hadden ze problemen, de andere dag waren ze opgelost. (!) De opeenstapeling van verschillende niet verwerkte - of niet geïntegreerde - emoties, leidt tot onderdrukkingspatronen; het er onder drukken van gevoelens en emoties die 'op willen komen.' Op willen komen, vanuit je lichaam, naar je bewustzijn. In datzelfde onderbewustzijn ligt nog steeds de overtuiging dat je niet weet wat je met deze gevoelens aanmoet, dus wil je ze laten 'rusten.' Sterker nog, vanwege de jarenlange onderdrukking van bepaalde gevoelens, lijken ze enorm groot te zijn, vanwege alle levenskracht die je gebruikt hebt om deze gevoelens te onderdrukken. De waarheid is dat deze gevoelens nog precies zo zijn als toen ze ooit voor het eerst ervaren werden, en vanwege hun impact, niet geïntegreerd zijn. Het is de hoeveelheid toegevoegde levensenergie, die het groot doet lijken of beter gezegd groot laat aanvoelen. Vandaar de angst die opkomt als mensen terug in contact willen gaan met 'oude' gevoelens. Wat eerst gebeurt, is dat de opgeslagen energie opnieuw in beweging wordt gebracht. Energie komt in beweging, in het lichaam. En energie schept ruimte, ruimte die eerst gebruikt werd als pakhuis.
Het zal duidelijk zijn, dat, welke techniek je ook gebruikt, alleen technieken die de ademhaling verdiepen ( of dat nu hardlopen is of een specifieke ademtechniek), beweging brengen in je systeem; je lichaam, gevoelsleven en je denken.


Niemand sterft aan 'het eind van zijn/haar leven.' Leven is eindeloos en eeuwigdurend. Mensen sterven door hun lichaam te gebruiken als opslagplaats voor onverwerkte - niet geïntegreerde - gevoelens, wat in het lichaam opgeslagen wordt in de vorm van spanning. De spanning die in het lichaam ligt opgeslagen sinds de geboorte, wordt niet meer als spanning ervaren; het is je 'gewone' lichaamsgevoel. Pas als dáár bovenop nog een bepaalde hoeveelheid spanning bijkomt, spreek je pas over 'spanning voelen,' over stress. En als je gezond bent, en de spanning niet naar je organen gaat, uit het zich soms in wat wij tegenwoordig noemen, hyperventilatie. Het lichaam heeft een functie. Het heeft de functie om ons te helpen de Waarheid te ontdekken, en de Waarheid te ervaren over onszelf en onze verbondenheid met onze Bron, waaruit en waarin we bestaan. Als we luisteren naar de - om in Christelijke termen te spreken - preken in onze eigen 'Tempel', zullen we ons bewust blijven van waar we staan in ons leven. Niet naar ons lichaam luisteren, betekent dat we ons teruggetrokken hebben in ons denken, alleen nog maar gedachten ervaren.
Als we ons lichaam, op de eerste plaats, reinigen van opgeslagen spanning ( dat zijn niet geïntegreerde gevoelens en ideeën die in tegenspraak zijn met onze ware aard, onze ware essentie), en het vervolgens 'schoon' houden, ervaren we ruimte, op elk niveau, lichamelijk (ontspanning), emotioneel (kalm, vredig) en mentaal ( ontspannen en vredevol). Ons bewustzijn wordt dan niet langer beheerst door signalen uit het onderbewustzijn (wat dan bewust is gemaakt), dat gevormd is geworden met angst als basis, maar kan zich vrijelijk uitstrekken tot alle gebieden van ons wezen, en verder. Het bewustzijn wordt dan niet langer krampachtig vastgehouden door overlevingsscripts uit ons verleden.
En hoe fijner het lichaam aanvoelt, hoe minder behoefte om het te (willen) verlaten. Wat er voor nodig is om het lichaam goed te laten functioneren, is om het in ieder geval niet meer te gebruiken als opslagplaats voor spanning. We zijn zo gewend aan spanning voelen, dat we het nu 'eng' vinden om 'niets' te voelen. 'Niets' is dan geen spanning. In het begin 'missen we iets.' We zijn nog niet gewend om ruimte te ervaren. Dan noemen we het nog leegte. Wat veel mensen doen om toch een zekere mate van ontspanning te kunnen voelen in hun lichaam, (zonder de spanning los te laten) is om de impulsen te verdoven, te beginnen met de geest. Dat is de rol van alcohol en drugs; 'zolang ik niet weet hoe ik een probleem op moet lossen bevrijd ik mezelf daar tijdelijk van door mezelf te verdoven.'

De doodsdrift wordt gevoed door dezelfde Levenkracht die ons ook levendig en jeugdig kan houden. Het verschil zit hem in welke overheersende overtuiging alle Levensenergie gaat zitten. Energie volgt de gedachte. Welke gedachte? Die gedachte(n) die voor jou het belangrijkst is(zijn) (geworden). Onderzoek je eigen overtuigingen nu je nog levendig en krachtig genoeg bent. Misschien dat je op je tachtigste denkt dat het 'de moeite niet meer waard is.' Door te onderzoeken wat jou belangrijkste overtuiging is over jezelf en leven, stelt je in staat om een andere keuze te maken. Zolang je je niet bewust bent daarvan, heb je in feite geen keuze. En... het feit dat je dit leest, is een teken van levendigheid en jou interesse in leven. Het grootste probleem is eigenlijk dat je geen ander referentiepunt hebt dan je gedachten, als je jezelf nog nooit ervaren hebt zonder gedachten: als bewustzijn. Dat je niet je gedachten bent maar dat je die hebt. En gedachten zijn tijdelijk, terwijl jij permanent bent en zult zijn.

Ondersteun jezelf door technieken te gebruiken (hoewel theoretisch gesproken dat niet nodig is want je bent al wie je bent, ongeacht wat jij daarover denkt) die je in dieper contact brengen met wat je werkelijk bent voordat er gedachten opkomen. De Spiritueel Ademen techniek beoefenen kan je in staat stellen om jezelf toe te staan, te rusten in ZIJN, in je ware essentie. Dat kan zo maar ineens ervaren worden of via een stap voor stap proces. Het stap voor stap proces betekent dat je geleidelijk aan je steeds veiliger gaat voelen terwijl je intussen je overtuigingen durft los te laten. De identificatie met overtuigingen is zó groot, dat de meeste mensen denken dat ze dood gaan (ophouden te bestaan) als ze die overtuigingen laten voor wat ze zijn: gedachten, niets dan gedachten.

De waarde van doodgaan is grandioos overschat. Er is niets moois aan stervende mensen. Alleen jeugdigheid en levendigheid zijn prachtig. Dat is de reden dat baby's zo geliefd zijn: ze stralen alleen levendigheid, vreugde en liefde uit. En dat alles onvoorwaardelijk, naar iedereen in hun omgeving. Ze 'letten nog niet op' wie wel of niet hun liefde verdiend te krijgen; iedereen is oké. Mensen die veel verdriet en boosheid vasthouden in hun lichaam en denken, koesteren vaak wantrouwen naar andere mensen. Hun (veilige) leefwereld is heel klein; 'veilige' mensen worden 'goede vrienden' genoemd. Alle anderen zijn vreemden. Een wereld die bevolkt wordt door dit soort mensen, is een angstige wereld, waar niemand meer te vertrouwen is. Wat wil jij? Waar draag jij op dit moment aan bij, aan angst of veiligheid voor iedereen? Gooi jij je angst in de wereld of je vertrouwen en liefde?

Hier volgen fragmenten uit Physical Immortality - The Science of Everlasting Life, geschreven door Leonard Orr.

Er is niemand in de mensheid en geen ding in het universum, dat verlangt of geïnteresseerd is in jouw dood, behalve jij.
Niemand zal denken of praten over jouw dood, tenzij het een poging is om je te redden, of om zichzelf te redden. D.w.z. als iemand voor de grap zegt dat hij je gaat doden, is het doel daarvan om je te bevrijden van je angstige gedachten. Andere mensen zijn zo veilig als jou gedachten over hen. In feite zijn andere mensen gewoonlijk veiliger, dan jouw gedachten over hen. De waarheid is, ze zijn bang van jou. Het is slechts hun angst voor jou of hun eigen gedachten, dat de oorzaak kan zijn dat ze je pijn doen. Ten eerste, proces je eigen angstige gedachten totdat je vredevol bent, dan zul je de mensen om je heen helder genoeg waarnemen om hen te helpen hun angstige gedachten te processen.
Lichamelijke onsterfelijkheid is zo'n grandioos en inspirerend idee, dat het de laatste paranoia in je op kan roepen. Als, als kind, je ouders of je broers en zussen dingen van je afpakten waar je het meest van hield, dan kan je geest onmiddellijk gaan denken dat dood je leven weg zal nemen, als je van het idee van lichamelijke onsterfelijkheid houdt. Dat is onmogelijk omdat leven eeuwig is, het overleeft dood. Als je familieleden je nog niet gedood hebben, dan zal niemand anders dat doen. Volgens de statistieken worden de meeste moorden gepleegd door een familielid, door mensen die je kent en die zeggen dat ze van je houden. Statistisch gezien, is het extreem moeilijk om jezelf te laten vermoorden op straat door een vreemde, bijna onmogelijk. Je moet werkelijk van slachtofferbewustzijn een fulltime job maken om jezelf te laten vermoorden door iemand. Slachtoffer worden, is teveel werk, het is het niet waard; waarom het niet gewoon vergeten? Statistisch gezien, worden alle moorden door jezelf gepleegd. Als jij jezelf niet dood in je eigen gedachten, zal niemand anders dat willen. Echter, het voelt goed om de mensen om je heen te helpen om zichzelf te bevrijden van hun angstige gedachten.
Als je op dit moment niet dood bent, ben je veilig. Als je nu één angstige gedachte verandert, zul je ook veilig zijn in de toekomst. Wees niet bang voor angstige gedachten, ze zijn je beschermers. Angst waarschuwt je voor je eigen en andermans negatieve gedachten. Als je nu veilig bent in je eigen gedachten, kun je overal veilig zijn, zelfs op een slagveld. Iedereen die na de strijd het slagveld verliet, moet de gedachte gehad hebben dat de vijand hem niet zou doden. Ze hadden een geloof, of verlangen voor leven - op z'n minst een excuus. Oorlogen worden altijd begonnen vanwege een dodelijke mentaliteit - door sterfelijken - mensen die geloven dat ze sterfelijk zijn en niet van dit geloofsysteem houden. Oorlog is een protest tegen slachtoffer mentaliteit, maar een zwak, hypocritisch protest. Mensen die anderen en zichzelf doden als protest - is niet erg effectief.
Wordt daarom veilig in je eigen denken en blijf veilig. Zorg dat de mensen om je heen zich veilig voelen en alles wat je zult ervaren is vrede. Geweld zal verdwijnen en iedereen die sterft, sterft vredevol. Het is O.K. voor anderen om te sterven, als dat hun wens is. Het is O.K. voor jou om te sterven. Maar het uiteindelijke doel is om meester te worden over je lichaam, om de meester te worden over je energiesysteem, over je gedachten, gevoelens, energie en organen.
Overbevolking is een grotere vijand dan dood. Het levert onwetende mensen, hongersnood en ziektes,en vernietiging van de natuur en angst op.

De wortel van paranoia is het geloof dat dood onvermijdelijk is, dat God of de natuur of iemand, geïnteresseerd is om je te doden of je pijn te doen.
Het is duidelijk dat je deze gedachten niet kunt hebben, zonder het gevoel te hebben dat je niet geliefd bent. De Bijbel zegt dat volmaakte liefde, alle angst uitbant. Angst, is de moeite die het kost om vast te houden aan een negatieve gedachte. Als je geen negatieve gedachten hebt, heb je geen angst, alleen eigenwaarde en eigenliefde. Als je dit allemaal niet kunt onthouden, onthoud dan deze affirmatie:

Er is een gigantische marge van veiligheid in het universum. Er is genoeg ruimte voor mij om vele fouten te begaan, zonder mezelf in gevaar te brengen.

Ten slotte geef ik je deze gedachte mee.

Ik vergeef mijzelf voor alle pijn en misère die ik voor mezelf heb veroorzaakt, en ik hou nu onvoorwaardelijk van mijzelf.


SPIRITUEEL ADEMEN - PRANA YOGA - BEWUST VERBONDEN ADEMEN